Samen met zo’n dertig Nederlanders was ik in New York. We namen deel aan Movement Day (25-27 okt), een internationale conferentie rondom stadsbewegingen.

Ook in Nederland zie je beweging.

‘Er is een stadsbeweging aan het ontstaan in Nederland waarin christenen elkaar, los van kerkmuren, weten te vinden’

Hieronder een stuk wat Duurt Vonck (Agape) en Hans Luttik (Gids / Haarlem) schreven voor het ND, en wat ze ook op FB plaatsten:

God beweegt iets in Nederland. Een beweging van christenen met hart voor Jezus en hart voor hun stad. Een beweging die gelooft dat eenheid geen doel is maar een doel dient, en de Kerk geroepen is voor Gods Koninkrijk in de bloei van de stad. We zien God aan het werk en daar willen we bij zijn.
Die conclusie trokken wij afgelopen week met zo’n dertig Nederlanders in hartje Manhattan. God bracht ons daar op een bijzondere manier samen bij de Movement Day Global Cities; een driedaagse conferentie met bijna drieduizend voorgangers en leiders die wereldwijd werkzaam zijn in kerk, missie en samenleving.
Verrast waren we over alle kennis en ervaring die er is rondom ‘city movements’ (stadsbewegingen). Van alle continenten hebben we mensen gesproken die konden getuigen wat er gebeurt als kerken en kerkleiders de harten gaan delen en de handen ineen slaan.

Een stadsbeweging laat zich niet makkelijk definiëren, omdat het qua vorm en uitvoering plaatselijk enorm kan verschillen. Daarbij is een stadsbeweging niet voorbehouden aan de grote steden; het kan in een willekeurige woonplaats ontstaan.

De basis van een stadsbeweging vormt een gemeenschappelijke visie op hoe je als één Kerk gestalte kunt geven aan het koninkrijk van God in je woonplaats. De Kerk is het geheel aan plaatselijke kerken, geloofsgemeenschappen en (initiatieven van) christelijke organisaties. Zo werken in Haarlem ruim twintig kerken en organisaties als Youth for Christ, Present en Agapè samen om het evangelie in Haarlem handen en voeten te geven.

Gezamenlijke visie
Een stadsbeweging ontstaat als de Kerk samen optrekt om een gezamenlijke visie vorm te geven. Dat betekent in ieder geval tijd van gezamenlijk gebed om te ontdekken wat God al aan het doen is in een woonplaats, om geraakt te worden door de verlorenheid, pijn en gebrokenheid van die plaats en om te ontdekken waar God openingen geeft om het evangelie handen en voeten te geven.
Nederland
Nederland kent (nog) geen brede stadsbeweging, maar we zien glimpen ontstaan in allerlei initiatieven. Zo functioneren Hans Luttik in Haarlem en Setkin Sies in Rotterdam als een stadscoördinator. In Almere is een missie-centrum gebouwd in plaats van een kerkgebouw, dat dagelijks wordt gebruikt door buurtbewoners.
In Arnhem en Apeldoorn zijn er in korte tijd grote gemeenschappelijke diensten georganiseerd om de eenheid van de kerk te vieren; een eerste stap naar betekenisvol zijn voor de stad. In ondermeer Groningen, Amsterdam, Wageningen en Utrecht is er verlangen én ervaring. Zeer verschillende initiatieven, maar met eenzelfde visie en verlangen; christenen en kerken die geloven dat de eenheid van de kerk geen doel op zichzelf is maar een doel heeft, namelijk het koninkrijk van God in de bloei van de stad.

Verlangen
Dit alles maakt een diep verlangen in ons los dat in allerlei plaatsen deze beweging gaat ontstaan. We hoeven niet te pionieren, God is al aan het werk. We stelden ons de vraag: wat is ons gebed voor de komende zes maanden dat alleen God kan doen?
Heer, geef mij een visie op de woonplaats in plaats van een (nieuwe) visie op de kerk. Bekeer mij Heer, dat ik me wil laten raken door de verlorenheid, pijn en gebrokenheid van de mensen die dichtbij mij leven in deze plaats. Geef me tijd, nieuwe ogen en tranen, Heer.
En Heer, geef dat de glimpen die we mogen zien geen gezichtsbedrog zijn, maar bevestiging dat Uw koninkrijk aan het komen is in Nederland.

En dan ga ik dromen. Wat als voorgangers en leiders in een plaats elkaar gaan opzoeken om te bidden voor een hart en een visie voor de stad in plaats van een uitwisseling hoe het in de kerk (niet) gaat?
Wat als de gesprekken in kerkenraden, kringen, commissies en van christenen onderling over onze woonplaats zouden gaan in plaats van over de kerk? Wat als de nood van onze woonplaats en ons land het uitgangspunt zou zijn voor onze begroting en de collectes? Wat als christenen overal in Nederland samen gaan bidden om een nieuw hart voor de woonplaats; Uw koninkrijk kome?

Piet Brinksma (Rafael NL/A’dam) en ik hadden interviews met vijf leiders van stadsbrede bewegingen, waaronder Alan Platt (hierboven van Doxa Deo/Z-Afrika) en Corrie de Boer (hieronder Manilla/Filippijnen). Inspirerend!

Het was goede teambuilding in NY met Piet (links) en Walter Willigenburg van Stichting Act – waaraan ik ook verbonden ben (Act wil een coöperatief zijn van missionaire pioniers).