Gemeenschap dient Berlijnse wijk

In een trendy wijk in Berlijn, is projectontwikkelaar Norbert Tews de initiator en drijvende kracht achter het realiseren van een bouwproject van drieduizend vierkante meter. Inmiddels is het project gerealiseerd. Vanuit deze locatie is een groep van ruim dertig mensen op diverse manieren dienstbaar aan de wijk. Op een natuurlijke manier integreren ze hun geloof met werken en wonen.

In 2013 sprak ik Norbert voor het eerst, toen was het project nog in aanbouw. December 2016 was ik weer in Berlijn en was het project gerealiseerd. De professionaliteit, kwaliteit en toewijding maakte indruk! De uitgebreide versie van het verhaal kun je lezen in BAM Global Movement.

2016: gerealiseerd

Berlijn 2013: project in aanbouw

Norbert Tews (57) begon in 2006 met dit project in de wijk Prins Lauerberg, waar creatieve professionals zijn neergestreken. Hij kreeg een groep mensen om zich heen die evenals hij zochten hoe ze hun geloof relevant konden laten zijn: in contact met mensen, daar waar ze wonen en werken. Ze onderzochten de wijk; wat was hier nodig? Ze ontdekten dat hier veel ‘patchwork’ gezinnen wonen, met kinderen uit vorige relaties.

Daarop speelden ze in. Nu zit op de eerste en tweede verdieping verschillende christelijke professionals met diensten als gezinstherapie, kinderarts, creatieve therapie, en zwangerschapszorg. Op de begane grond is een restaurant, een kinderdagverblijf, plus theaterzaal die te huur is (en ook door een kleine kerkplant wordt gehuurd). Op de bovenste verdiepingen zijn appartementen van verschillende afmetingen gerealiseerd, die christenen gekocht hebben. “Het is belangrijk dat hier betrokken mensen wonen, dat is de backbone van het project,” vertelt Norbert.

Theaterzaal

Creatieve therapie

Restaurant

Pionier

Norbert is geen charismatische leider, die mensen ‘meetrekt’. Hij is aanwezig op de achtergrond. Als ik bij aankomst aan het personeel in het restauranthouder vraag waar Norbert is, weten ze niet over wie ik het heb. Hij komt ingetogen en bedachtzaam over. Volharding zit ook zeker in zijn koffertje. Een bedrag van zeven miljoen euro was nodig om het geheel te realiseren, het kostte tien jaar van zijn leven, en zeer veel zweetdruppeltjes. Dat laatste kan ik me met name herinneren van het vorige gesprek. Nu ik hem drie jaar later weer spreek, zie ik ook voldoening en dankbaarheid. Plus energie om weer iets op te pakken.

“Ik ben een pionier,” vertelt Norbert aan de koffie. “Dit project wordt nu geleid door anderen.” Hij heeft net die dag de eindverantwoordelijkheid overgedragen en vertelt: “Ik ga nu in een andere Berlijnse wijk aan de slag. Daar zit ik aan tafel met een rijke ondernemer die een maatschappelijke erfenis na wil laten, en met een krimpende kerk die hierbij betrokken wil zijn. Het is bijzonder om met die twee partijen aan tafel te zitten en te kijken wat voor project we kunnen realiseren die bij die wijk past.”